Κρόιτσερ, Φρίντριχ

(Friedrich Creuzer, 1771 – 1858). Γερμανός φιλόλογος και ελληνιστής. Διετέλεσε επί 40 χρόνια καθηγητής της φιλολογίας και της αρχαίας ιστορίας στο πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης. Ήταν μέλος της γαλλικής Ακαδημίας των Επιγραφών και μυστικοσύμβουλος του αρχιδούκα του Μπάντεν. Στο πρώτο του έργο, Συμβολική και μυθολογία των αρχαίων λαών και ιδίως των Ελλήνων (1810-12), το οποίο θεωρείται ένα από τα σημαντικότερά του, υποστηρίζει ότι η μυθολογία του Ομήρου και του Ησίοδου αποτελεί κατάλοιπο αρχαιότερης θρησκείας. Σύμφωνα με τον Κ., οι μύθοι αποτελούν σύμβολα θρησκευτικών δογμάτων και ηθικών εντολών. Αργότερα, η έννοια των συμβόλων λησμονήθηκε και οι μύθοι θεωρήθηκαν ιστορικά γεγονότα. Μόνο οι μύστες ορισμένων θρησκευτικών ενώσεων διατήρησαν τη συμβολική σημασία των μύθων. Γενικά, ο Κ. πίστευε ότι ο πολυθεϊσμός δεν είναι παρά η λαϊκή έκφραση ανώτερων θρησκευτικών αληθειών, οι οποίες αποτελούσαν τις δοξασίες των πατριαρχών πριν από τον Αβραάμ. Αξιόλογα έργα του είναι: Εποχές της ιστορίας της ελληνικής λογοτεχνίας (1802), Διόνυσος (1808), Αρχαίοι δραματικοί (1839), Επί της ιστορίας της κλασικής φιλολογίας (1854) κ.ά. Επίσης, έγραψε τις αυτοβιογραφίες Από τη ζωή ενός γέροντα καθηγητή (1848) και Παραλειπόμενα (1858).